ðāđāļāļĨāļīāļāđāļāļĨāļīāļāđāļāļāļąāļāļāļēāļĢāļāļāļ°āļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāđāļŦāļāđāļāđāļāđāļāđāļĨāļ°āļāđāļāļŦāļēāđāļāļāļēāļŠāļāļĩāđāļāļ°āļĢāļ§āļĒāļāļĒāđāļēāļāļĢāļ§āļāđāļĢāđāļ§āđāļāļ·āđāļāļāļ§āļēāļĄāļŠāļāļļāļāļŠāļāļēāļāđāļāļāļēāļĢāļāļāļ°āļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāđāļŦāļāđāļāļĒāđāļēāļāđāļĄāđāļŦāļĒāļļāļāļĒāļąāđāļāļāļāđāļŦāđāļŠāļāļļāļāļāđāļāđāļāđāļāļ·āđāļāļĢāļąāļāļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāđāļŦāļāđāđāļĨāļ°āļĄāļāļāļŦāļēāđāļāļāļēāļŠāļĢāļ§āļĒāļāļĒāđāļēāļāļĢāļ§āļāđāļĢāđāļ§ āļŠāļąāļĄāļāļąāļŠāļāļąāļāļāļ§āļēāļĄāļŠāļāļļāļāļāļāļāđāļāļĢāļāļīāļāļāļĢāļĩāļāļĩāđāļāļēāļŠāļīāđāļāļāļĩāđāđāļŦāļāđāļāļĩāđāļŠāļļāļ
ðāđāļāļĨāļīāļāđāļāļĨāļīāļāđāļāļāļąāļāļāļēāļĢāļāļāļ°āļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāđāļŦāļāđāļāđāļāđāļāđāļĨāļ°āļāđāļāļŦāļēāđāļāļāļēāļŠāļāļĩāđāļāļ°āļĢāļ§āļĒāļāļĒāđāļēāļāļĢāļ§āļāđāļĢāđāļ§āđāļāļ·āđāļāļāļ§āļēāļĄāļŠāļāļļāļāļŠāļāļēāļāđāļāļāļēāļĢāļāļāļ°āļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāđāļŦāļāđāļāļĒāđāļēāļāđāļĄāđāļŦāļĒāļļāļāļĒāļąāđāļāļāļāđāļŦāđāļŠāļāļļāļāļāđāļāđāļāđāļāļ·āđāļāļĢāļąāļāļĢāļēāļāļ§āļąāļĨāđāļŦāļāđāđāļĨāļ°āļĄāļāļāļŦāļēāđāļāļāļēāļŠāļĢāļ§āļĒāļāļĒāđāļēāļāļĢāļ§āļāđāļĢāđāļ§ āļŠāļąāļĄāļāļąāļŠāļāļąāļāļāļ§āļēāļĄāļŠāļāļļāļāļāļāļāđāļāļĢāļāļīāļāļāļĢāļĩāļāļĩāđāļāļēāļŠāļīāđāļāļāļĩāđāđāļŦāļāđāļāļĩāđāļŠāļļāļāļŠāļģāļŦāļĢāļąāļāļāļđāđāđāļĨāđāļāļāļĩāđāļāđāļāļāļāđāļāļāļēāļŠāđāļāļāļēāļĢāļĢāļ§āļĒāļāļĒāđāļēāļāļĢāļ§āļāđāļĢāđāļ§ āļāļļāļāđāļĄāđāļāļģāđāļāđāļāļāđāļāļāļĢāļāļāļēāļāđāļāļīāļāđāļāđāļŦāđāļāļđāđāđāļĨāđāļāđāļāđāļŠāļąāļĄāļāļąāļŠāļāļ§āļēāļĄāļŠāļāļļāļāđāļĨāļ°āļĢāļąāļāđāļāđāļĄāļāļĢāļĩāļāļļāļāļ§āļąāļāđāļāļ·āđāļāđāļŦāđāļāļđāđāđāļĨāđāļāđāļāđāđāļāļĨāļīāļāđāļāļĨāļīāļāđāļāļāļąāļāđāļāļāļēāļŠāđāļāļāļēāļĢāļāļāļ°āļĄāļēāļāļĒāļīāđāļāļāļķāđāļāļŠāļģāļŦāļĢāļąāļāļāļđāđāđāļĨāđāļ āļāļđāđāđāļĨāđāļāđāļāđāļĨāļ°āļāļāļŠāļēāļĄāļēāļĢāļāļāļĢāļąāļāļāļĢāļļāļāļāļĢāļ°āļŠāļāļāļēāļĢāļāđāļāļāļāļāļāđāļāļāđāļāđ